FRATERNITAS

FRATERNITAS

titulus honorarius, quo utebantur Regg. cum ad alios Reges scribebant. Luithprand. in Legat. Sed et optimam amicitiae arrabonam fraternitati tuae nunc Dominus contulit. Α᾿δελφότης, apud Menandrum Protector. Sed et Epp. ac ceteri e Clero codem ritulo saepe se mutuo compellasse leguntur. Aliquando vero Fraternitas ipsa Ecclesia dicta, vel certe ipsi Fideles, apud Tertullian. Cyprian. Ambros. Hieronym. Alios. Porro. sic vocatus occutrit. Fratrum seu Monachorum caetus, apud Liberatum Diac. c. 11. Graece Α᾿δελφικὸν, apud Pallad. in Hist. Lausiaca, et Α᾿δελφότης quoqueve, apud Theod. Studitam in Vita S. Platonis n. 32. Etiam Fraternitas dicitur, Societas inita inter Monachos variorum Monasteriorum, quâ sua sibi invicem bona ita communicabant, ut tamquam fratres alterius Monasterii haberentur, in illud reciperentur, epularentur in Refectorio, precationum, seu, uti vocant, omnium Beneficiorum essent participes, pro iis, cum e vita migrassent, preces, perinde ac pro Monachis indigenis, pro more, funderentur etc. Cuiusmodi Fraternitatum et Societatum Monasticarum Chartas et exempla proferunt, Hist. Abbatiae Condom. Rovetius in Reomao, Marlotus HIst. Rem. l. 3. c. 14. Alii laudati C. du Fresne in Gloss. ubi Chartam antiquam ac singularem, ad eiusmodi societatum formulam percipieudam, adscripsit ex Tabulario Flaviniacensi. Atqueve hinc Firaternitates dicebantur, praestationes, quae fiebant Monasteriis ab iis, qui fraternitatem illorum susceperant apud Anastas. IV. Pontif. Rom. Ep. 12. ad Fratres S. Iob. Hierosolymit. Sed et Fraternitas, in eadem Communione, de Laicis, ut vocant, dicitur, qui in participationem orationum, suffragiorum et beneficiorum a Monachis admissi, in Fratres vel in Fratres et Monachos recipi, dicuntur apud Ekkehard. Iuntor. de Casibus S. Galli c. 1. Cuiusmodi admissionis formulam, idem C. du Fresne exhibet ex Chartul. Campan. Bibl Thuan. p. 299. ubi de Comitissae Campaniae in Sororem ordinis Cluniacensis receptione, sermo est. Tandem Fraternitatis nomine seu Fratriagii, venire partem hereditatis, quae ad primogeniti fratres pervenit, docet pluribus id, C. du Fresne, ubi supra. De Fratermtatibus vett. Atheniensium, vide infra in voce Phratrica.